W tym geście błogosławionych rąk wyraża się trwała relacja Jezusa do Jego uczniów i do świata. W swym odejściu przychodzi, ażeby nas wynieść ponad nas samych i otworzyć świat na Boga. Dlatego uczniowie mogli się radować, gdy wracali z Betanii do domu. W wierze wiemy, że Jezus unosi nad nami swe błogosławione ręce. Jest to nieprzemijający powód chrześcijańskiej radości. (Benedykt XVI)
UKD:
272-31:27-247-27
UWAGI:
Bibliogr. s. 311-323.
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
